Roleplay Sherlock Shitsuji

"Waar mee naar toe?" Vroeg Alois. Zijn gezicht betrok. "Lex?" "Charlie is ontvoerd en in levensgevaar." "Oke, en waarom is zij hier?" "Zij vertelde het." "O..." "Maar ik mag van Ciel niet alleen mee, maar wel als jij mee gaat." "Vanwege.." "Ja." "Ooohw. Hm.." Hij keek naar zijn voeten en keek weer op. "Goed dan, voor jou en voor Charlie."

Grell sloop rond en slaakte bijna een kreet toen hij ergen tegen aan botste maar er kwam een hand voor zijn mond. "Shhhhh." Deed Ronald zachtjes. En ze liepen samen verder. Toen zag Ronald het. "Wat is er?" Vroeg Grell zacht toen hij was gestopt. "Ik heb het gevonden." "Zal ik ze bellen?" "Ja, is goed." Grell belde Eric.

"Clock is ticking" zei Chelsea ongeduldig. "Als je zou willen weten wat ze van plan is raad ik je aan de brief te lezen. Het is nogal gruesome, maar goed." Ze volgde Ciel naar buiten.

Eric bedekte snel zijn mobiel en nam op. "Idioot!" sisde hij. "Mijn mobiel staat nooit op stil!"
"Eric?" vroeg Alan fluisterend.
"Behalve een CR die van ene 'Grell Sutcliff' is hebben we niks gevonden" fluisterde Eric. "En jij?"

Alois keek Alex betekenisvol aan. Zij rolde met haar ogen. Ze volgden Ciel.

"Ik bel om een gezelig thee afspraakje te maken, nou goed. Nee, wij hebben het gevonden." Zei Grell. "O, en als JIJ hem nooit op stil zet, ben JIJ de idioot. O en dat is trouwens prive. Op lezen staat de straffe des doods."

Eric smokkelde nog iets mee terwijl hij zich op magische manier met Alan naar de andere twee haastte.
"Laat zien!" zei hij. Alan schopte hem tegen zijn scheen.
"Ik bedoel; laat zien!" fluisterde hij.

Chelsea was ondertussen bezig Ronald te sms'en; 'WTH is hier aan de hand, raar gedrag. Hebben jullie succes?'
---------------------------------------

"Ja." Smste Ronald terug. "We hebben de CR van Will!!" Hij opende de CR van Ethel.

---------------------------------------

De CR lichtte even kort op voordat de werkelijke Record eruit kwam. Ze konden een jonge Ethel zien die een eekhoorntje vermoordde, en Ethel op medicatie. Ethel die een shinigami werd. Toen leek de Record minder snel te gaan. Ethel zag een knappe man, met chocolade bruin haar en scherpe gelaatstrekken. Ze moest zijn ziel ophalen, maar fraudeerde. Hij leefde nog vele jaren, totdat er een kind geboren werd. De shinigami kwamen erachter en de man ging alsnog dood. Ethel gaf haar kind in bewaring bij een echtpaar in een groot huis. Het enigste geluid uit de hele CR was; "Ze heet Chelsea." Er waren beelden van Ethel in Wales, Ethel die flipte, die halve wereld over reisde. Ethel die Owl aanviel. Charlie die ervoor sprong. Ethel die naar een pakhuis ging, waar groot 'Ludwig Shippings' op stond, met de Big Ben op de achtergrond. En toen eindigde het...
"Eh."

"Gevonden!" riep Ciel en hij raasde langs het geurspoor. Chelsea volgde hem.

--------------------------------
"Ik stel voor dit nog niet aan Chelsea te vertellen.." Zei Ronald. "Waarom.. moet ze het juist niet weten.." Zei Grell. "Misschien krijgt ze last van wroering en gaat ze aarzelen. Dat kan gevaarlijk voor haar zijn. Die Ethel is geen lieverdje.." "Dat is waar.. Maar we moeten eigenlijk nu wel gaan.." "Ja.."

Alois en Alex schoten achter Ciel aan.

----------------------------------

"Ik stel voor dat we het inderdaad niet vertellen" zei Alan.
"Maar zou ze haar moeder niet willen on-Laat maar." Zei Eric. Hij begin aan een nieuw portaal naar 'Ludwig Shippings' en sprong er door.

Ondertussen kwamen Ciel en Chelsea ook aan. Chelsea zag Eric door het portaal komen. "Jullie hebben het gevonden! Ik had met jullie mee moeten gaan, had me wat problemen gescheeld" mompelde ze. Eric rolde met zijn ogen.
"Sure, doll." Alan sprong er ook door, en Chelsea gaf hem een knuffel. Eric volgde het nog steeds niet.

--------------------------------

"Tuurlijk, goede spijt betuiging." Zei Alois. Alex keek hem aan met een blik van 'Laat maar zitten'. Ronald en Grell kwamen ook door het portaal. Grell en Ronald begroette Chelsea en daarna Alex, Alois en Ciel. Ronald keek een beetje moeilijk, Grell zag het en porde hem. "Niets laten merken." Siste hij. "Tsss." "Wat niet laten merken?" Vroeg Alex zachtjes. "Eh.. niets." Zei Grell. Alex trok een wenkbrauw op. Ronald zuchtte en bracht zijn mond naar haar oor, daarna gingen beide wenkbrauwen omhoog. "Zozo. Wat een kinder gedoe." Ronald kon het niet laten om kort te grinniken. "Het is niet grappig Ronald." "Nee, sorry. Dit niet. Maar Alex opzich best wel." "Hoezo dat nou weer?" Ronald keek naar Alex. "Later." Zei ze.

-----------------------------

"Ronald" fluisterde Alan, "het is niet grappig dat ze er op uit is-" Er klonk een schreeuw die hem, en Eric, Chelsea en Ciel deed opkijken. Chelsea greep haar Death Scythe vast en duwde hem door de deur heen. Het verbaasde haar nauwelijks meer dat Scythes door ijzer sneden alsof het boter was. Ze sloeg schuin en klom door de resten van de deur heen. "Charlie!" riep ze.
"Chelsea! Wacht!" riep Eric terwijl hij volgde. Alan wou volgen.
"Blijf hier!" riep Eric. Alan snoof en sloeg zijn armen over elkaar.
"Eric, ik ben niet van porcelein!" riep hij hem nog na.
"Volg zijn voorbeeld" zei Ciel terwijl hij Alex nog zoende en daarna hen volgde.

----------------------------

"Nou.. dit zuigt.." Zei Alex. "Dat moet je er maar voor over hebben." Zei Alois. "Laat me raden, jij zorgt er voor dat ik niet volg?" "Normaal ben ik het niet met de kleine kapitein eens, maar in dit geval wel." Zei hij ernstig.
Grell en Ronald gingen ook achter Chelsea aan.

--------------------------------

"Het is hier donker."
"Goh."
"Houd j-Godverdomme, wat was dat?" Chelsea voelde op de grond en vertrok haar gezicht. "Een of ander dood ding. Geen Charlie" zei ze. Ze liep verder voor ze een gil gaf. "Ieep!"
"Chelsea?"
"Ik leef niet."

Alan tikte met zijn voet op de grond en keek even op zijn horloge.
"Ze mist jullie."

---------------------------------

"Daar leek het anders niet op. Waarom zegt ze dat zelf niet?" Vroeg Alois. "Afgezien van dat met Charlie, had ze daarvoor genoeg tijd. Maar er kwam iets heel anders uit haar mond." Alex snoof maar bleef stil.

"Ja, maar je praat nog wel.. dat is een soort van goed teken."

------------------------------

"Een van de redenen is waarschijnlijk dat jij tegen haar uitbarstte" zei Alan. "De rest van de tijd hebben we via brieven gecomuniceerd, dus ik was nog aan het werk voor een oplossing. Post uit Marseille gaat niet heel snel, en ze was vandaag pas weer terug. Ik speelde nogal de psychiater, aangezien niemand anders dat wilde." Hij keek weer op zijn horloge.

Chelsea sprong uit het gat en haalde zich op aan Grell's voet. "Welke kant moeten we op?"
"Rechtdoor. Kijk uit voor dat gat daar" zei Ciel kil. Chelsea sprong erover.
"Kom op, we hebben niet veel tijd!"

De rest volgde Chelsea voorzichtig.

"Er was een reden waarom tegen haar uitviel." Zei Alois, hij gromde. "Ik mis de Chelsea van lang geleden." Zei Alex. Alois gromde weer. "Ja, ik ook.. maar dat is haar beslist niet. Van dit moment afgezien, heeft ze zich alleen maar als een verwend, vervelend kind gedragen dat haar zin niet krijgt. En wat je ook zegt." Hij keek Alan aan. "Het helemaal goed praten zal je niet lukken."

--------------------------------

"Je zoekt naar een kind dat geen kind wil zijn" zei Alan. "Ik snap dat ik het niet goed kan praten, en dat zij dat moet doen. Maar deze Chelsea wil een shinigami zijn, geen mens. Ik hoop dat het goed gaat, zeker nu met .... dat binnen." Het laatste mompelde hij.

"Wat ruik ik?" vroeg Eric ondertussen. Chelsea beet op haar lip.
"Bloed." Ze ging sneller lopen, en pakte iets op. Ze gooide een stuk hout de hoek om, en er klonk een kabaal toen iemand het doorsneed met een ouderwetste zeis.
"We worden opgewacht" fluisterde ze.

"O, met shinigami heb ik echt geen probleem. Alleen met haar." Zei Alois.

"Dat hadden we toch wel kunnen verwachten, of ben ik de enige die dat denkt..?" Vroeg Ronald fluisterend. "Wat.. dat we opgewacht worden?" Zei Grell. "Ja..."

"Afgezien van het vinden had ik het plan voor een kill en dash. Iemand een slim idee? Heb je soms nog een rookbom op zak, James?" vroeg ze Ronald.
"Zullen we gewoon naar binnen stormen?" opperde Eric.

"Hmm" zei Alan. "Je zou met haar moeten praten." Hij keek weer op zijn horloge. "Ik ga naar binnen."

-----------------------------------

"Er zijn wel meer dingen die zouden moeten gebeuren, die gebeuren ook niet..." Zei Alex. "Ik ook." "Nee jij mag niet." "Tssssssssssssssssss."

"I'm fresh out of smoke bombs. Ik heb wel een lichtzwaard..." Zei Ronald. "Pardon, waarom heb je zoiets nou weer?" "Het was Micheal's aller eerste scythe. Hij was nogal into Star Wars.." "O... Maar ik denk dat we daar niks aan hebben." "Nee... ik heb wel een verdovings granaat.." "Hoe kom je daar nou weer aan?" "Lang verhaal...."

------------------------------------

"Een andere scythe van Mikey?" vroeg Chelsea spottend. "Gooi dan" zei ze terwijl ze nog iets mompelde.
"Ronald, ik ga er niet eens naar vragen" zei Eric.

"Hoeft niet, deed Grell al." Hij wierp de, nog niet aangezette, granaat naar Chelsea. "Hier." Zei hij.

------------------------

Chelsea ving hem en haalde diep adem.
"Ik ga voor Ethel. Zoeken jullie Charlie."
Ze 'uncork'te hem en gooide hem erin. Ze wachtte kalm af. Hij explodeerde en ze stormde naar binnen. Ze moest bijna kokhalsen van de geur van bloed terwijl ze stilstond en luisterde. Net op tijd hoorde ze het suisen van een scythe en parreerde de slag met haar eigen. Ze staarde in de ogen van de vrouw die zonder dat ze het wist haar moeder was. Ze dook weg en draaide om haar as, haar scythe in een ark zwaaiend. Ethel parreerde. Chelsea did a backflip and hissed as slivers of wood penetrated her gloves and her fingers. She landed on her feet to jump up again. She leapt unto a beam and turned around to parry another attack, this time coming from above.

"Hoeft niet, deed Grell al." Hij wierp de, nog niet aangezette, granaat naar Chelsea. "Hier." Zei hij.

------------------------

Chelsea ving hem en haalde diep adem.
"Ik ga voor Ethel. Zoeken jullie Charlie."
Ze 'uncork'te hem en gooide hem erin. Ze wachtte kalm af. Hij explodeerde en ze stormde naar binnen. Ze moest bijna kokhalsen van de geur van bloed terwijl ze stilstond en luisterde. Net op tijd hoorde ze het suisen van een scythe en parreerde de slag met haar eigen. Ze staarde in de ogen van de vrouw die zonder dat ze het wist haar moeder was. Ze dook weg en draaide om haar as, haar scythe in een ark zwaaiend. Ethel parreerde. Chelsea did a backflip and hissed as slivers of wood penetrated her gloves and her fingers. She landed on her feet to jump up again. She leapt unto a beam and turned around to parry another attack, this time coming from above.

Grell en Ronald gingen achter haar aan, maar namen niet deel aan het gevecht, in de verwarring, zouden ze elkaar of Chelsea kunnen raken. Ze konden niet goed zien doo de verdovingsgranaat. "Charlie?!" Riep Ronald. "Charlie?!!!"

Charlie dacht dat hij dood was. Fuck that, hij hoopte dat hij dood was. Hij voelde niks meer, wat meestal niet goed was. Zijn hoofd was een beetje fuzzy, maar dat gevoel veranderde snel in een aanval van migraine. 'Kunnen demonen wel hoofdpijn krijgen?' vroeg hij zich af. Hij besloot zich niks meer af te vragen, om hoofdpijn te voorkomen. Hij hoorde herrie en kreunde. Alleen nog maar meer hoofdpijn. Konden ze niet gewoon even stil zijn? Was dat te veel om te vragen?

Chelsea pulled her gloves off and dropped them. They were only a hindrance.
"Be careful with your footing" Ethel shouted. She narrowed her eyes and propelled herself towards her, ready to kill. Ethel moved out of the way and grabbed her leg, causing Chelsea almost to plunge down, if Andrew hadn't caught her.
"She is right, m'lady" he said.
"Would you please, please, please shut the fuck up and let me kill her? Then we can talk about your footing. Besides, I did forbid you to come here."
"A butler who doesn't catch his mistress isn't worth his salt, isn't he?"
"Well, well, well, seems I've managed to lure the strongest of the three out." Andrew's head whipped up as he set his lady on her feet.
"Who the fuck are you anyway?" Chelsea snarled as she attacked again. Ethel blocked as the two danced a deathly dance.
"Ask you friends."

Ronald hoorde gekreun. Daar ging hij op af. Hij vond Charlie, maar hij was er niet echt goed aan toe. Hij hakte de ketting, waar hij aan lag, door met zijn grasmaaier. En tilde hem op. "Hij moet hier weg." Grell hielp hem met tillen. "Duhh." Ze brachten hem snel weg. Uiteindelijk kwamen ze buiten. "CHARLIE!"
schreeuwede Alex met grote ogen uit toen ze hem zag. Ronald en Grell legden hem even neer. "Goed.. wat nu?" Vroeg Grell. "Hij moet echt weg, weg-weg." Grell knikte. "Hoe vervoeren we hem?" "Maria?" Zei Alex. "Wat bedoel jij nou weer Maria?" "Ze had het niet tegen jou." Zei Maria. Achter haar stond de limosine. Snel legden ze hem er in. "Ga jij weg met Charlie, dan blijven wij hier." Zei Alois. Alex zuchtte. "Veel keus heb ik zeker niet he?" "Nee." "Goed dan." Ze omhelsde haar broer. "Wees voorzichti Lois." En ze gingen weg.

"En nu?" Vroeg Ronald. "It's time for DEATH!" Zei Grell. en ze gingen met zn drieen naar binnen.

Chelsea, meawhile, was nog steeds aan het proberen haar Death Scythe door Ethel te slaan. Ze werd aardig moe, terwijl Ciel nogal geamuseerd stond toe te kijken. Ondertussen was Eric op zoek naar Alan.
"Andrew, breng Charlie veilig thuis" beval ze.

'Waarom gaat mijn lichaam er met mij van door?' vroeg Charlie zich af. Ondertussen racede Andrew achter Maria aan.

Maria parkeerde de limo voor Lingersheen Manor. Ze had Andrew al gespot. Ze deed de deur open. "Je had best mee mogen rijden, als je niet zop kwaad naar me had gekeken..." Zei ze. "Ik neem aan dat jij hem nu meeneemt op bevel van je meesteres?" Vroeg ze. Alex had al toestemming gegeven aan Maria.
Alex deed haar deur ook open. Charlie lag naast haar.

"Zeker" zei Andrew. Hij haalde hem uit de limo. "Maar bedankt." Hij liep het huis in, richting Charlie's kamer. Normaal zou Owl zou gaan kijken, maar Owl had het te druk met zichzelf oplappen.

"Goh.. iemand die ergens voor bedankt..." Zei Maria. "Wat aangenaam." Alex grinnikde. "Nu wil ik terug." "Dat is niet helemaal de bedoeling, my Lady." "Hoe bedoel je..?" "Een verzoek van Lord Phantomhive." Alex trok haar wenkbrauwen op. "Je hebt toch geen contract met hem!" "Nee, het was dan ook een verzoek." "Ik beveel je me terug te brengen!" "Vindt U at wel-" "Laat het me niet nog een keer zeggen." "Yes, my Lady." Zei Maria en ze draaide om. Ondertussen probeerde Grell Ethel te raken met zijn zaag terwijl Ronald uithaalde. Alois keek naar Claude en Claude knikte. Claude brak de armen van Ethel, op afstand. Alois veranderde en probeerde te bijten.

Ethel voelde een rare frictie in haar armen, tot die opeens braken. Ze gaf een kreet, en ze keek om zich heen en besloot dat het het beste was zich uit de voeten te maken. Ze verdween in een verlaten gang. Chelsea probeerde haar achterna te gaan, maar het gebouw schudde. De steunbalken van de oude werf waren tijdens het gevecht beschadigd.
"Chelsea!" riep Alan terwijl hij haar terugtrok. "We moeten gaan!"
"Nee, ik wil haar dood hebben!" gromde ze terwijl ze zich verzette. Eric sleepte haar mee naar buiten, terwijl Alan op de anderen wachtte. "Het gaat instorten!" waarschuwde hij. Ciel wandelde ijskoud naar buiten.
-----------
Iedereen ging naar buiten. Ronald keek om zich heen. "Is iedereen er." "Volgensmij wel.." Zei Grell. "Maar wat doet die limosine daar nog?" Ze keken er naar. Alois ogen werden groot. "Alex.." Kwam er zachtjes uit zijn mond. Samen schoten Maria en Alex achter Ethel aan. Ze moest en zou sterven.

-----------------------------

Chelsea worstelde zich los uit de greep van Eric en racete Alex en Maria achterna. Ze was een beetje moe aan het worden; vijftentwintig uur zonder slaap, en een gevecht er achter na, maar ze hield Alex bij, door de adrenaline.
"Alex wacht, ik wil haar ook dood hebben!" riep ze. Het boeide haar niet meer; ze lustte naar bloed.
"Moeten we er achterna?" vroeg Eric aan de anderen.
"Sebastian!" riep Ciel. "Breng me naar Alex."

"Goed, als je haar dood wilt, laat me haar dan afmaken." Riep Alex. Dieiets langzamer ging rennen, maar wel gewoon snel genoeg om Ethel bij te houden. Maria lette vooral op Alex. Wat er ook zou gebeuren, zij zou haar beschermen.

"Ik vraag me af of we ze nu nog inhalen.. Maar ik heb wel de drang om er achter aan te gaan.." Zei Ronald.

"Laten we dan gaan" zei Alan. Hij sprintte er van door. Ondanks dat hij niet zo snel of zo groot was, was hij toch bijster snel. Eric volgde hem met meer moeite.

"Ze viel mijn familie aan" antwoordde Chelsea terwijl naast Alex rende. Ze sprong over de scythe van Ethel heen maar remde en gooide hem naar Alex. "Die zal je nodig hebben, als je haar dood wil hebben" riep ze, terwijl ze haar weer inhaalde. Haar pupillen waren wijd, en ze haalde adem, ookal had ze die nog nodig.
Ondertussen schoot Ethel de hoek om. Ze negeerde de pijn in haar armen terwijl ze haar pas versnelde en zo Bakerstreet in rende. Het was vrij druk en ze vertraagde haar pas, terwijl ze in de menigte op ging, haar geur maskerend.

Iedereen volgde.

"Bedankt." Zei Alex. Ze gooide hem naar Maria die hem verborg. Ze kwamen in een menigte terecht. "Een spoorzoeker zou nu handig zijn, maar die is vast heel kwaad op me.. Allebei.." Ze probeerde Ethel nog steeds te volgen, maar kreeg daar steeds meer moeite mee.

--------------------------------------------------------

"Ach ja" mompelde Chelsea terwijl ze rond keek.
"Daar!" wees Alan. "Chelsea en Alex!" Hij pakte zijn mobiel en belde Chelsea.
"Ja?" antwoordde ze.
"Waar is je m-grote vriendin?" vroeg hij.
"Ik ben het spoor kwijt?"

--------------------------------------------------------

Alex zag een flits van Ethel en racete er achter aan. "Ik zie haar volgensmij." Riep ze.

---------------------------------------------------------

"I'm on your heels!" riep ze terwijl ze haar achterna ging. Ethel was een steegje ingedoken om een portaal naar de Shinigami Realm te maken, maar Ciel had haar afgesneden.
"Waar ren je nu naar toe?" vroeg hij terwijl Sebastian hem neerzette.
"Normaal had ik gezegd; naar boven."

--------------------------------------------

Alex zag Ciel, ze stopte. Ze hoorde wat Ethel zei. "En nu?" Vroeg ze. Ze stak haar arm uit en ving de death scythe. ze kwam naar voren en haalde uit. Maria was aan haar zijde en focuste op Ethel. Elke beweging die Alex zou kunnen verwonden zou tegen gegaan worden.

-------------------------------------------------

Chelsea zette zich tegen de muur af en hing aan een brandtrap, haar arm eromheen gehaakt. Ze keek op Ethel neer.
Ethel grijnsde als een lunatic.
"Tjaah, dat is voor mij en weet voor jou een vraag."

-----------------------------------------------

"Ik heb wel zo'n idee.. Wat dacht je van beneden." Ze haalde nog een keer uit.

----------------------------------------------

Ethel sprong achteruit, meer richting Ciel maar toch niet helemaal.
"Zou je je moeder laten vermoorden, miss L?" vroeg ze. Chelsea gaf een kreet en viel naar beneden. Ethel maakte gebruik van de commotie om te ontsnappen.

----------------------------------------------

"Maria!" Riep Alex. Maria ving Chelsea en zette haar daarna rustig neer. Ondertussen was Alex weer achter Ethel aan, en door het teken kon Maria Alex weer makkelijk vinden. "Gevangen?" "En netjes neer gezet." "Mooi." Alex pakte bolongo's en wierp het naar Ethel's benen.

-----------------------------------------

Ethel sprong, maar verloor bijna haar evenwicht. Ze verdween voor nu. Chelsea stond daar te knipperen terwijl Ciel achter Alex aan ging.
"ALEX!"
Alan sprong van het gebouw, gevolgd door Eric. Chelsea keek ze aan, knipperend als een goudvis.

-----------------------------------------

Teleurgesteld ging Alex stil staan. Ze mompelde kwaad binnesmonds. Ze draaide zich om. "Maak je geen zorgen, ze is weg." Zei ze. "MAAK JE GEEN ZORGEN?!!!" Alois sprong naar beneden, vlak voor Alex. "Ben je nou helemaal gek geworden?! Ontzettende sukkel die je me bent! Zomaar achter die psychopaat aan gaan?! Alex, wat gaat er om in dat hoofd van je?" Riep Alois gestressed. Maria kwam naast Alex staan. "Lord Trancy, als ik zo vrij mag zijn. Maar ik was de hele tijd aan haar zij. Ik kan U verzekeren dat ik haar voor alle gevaren behoed zou hebben." Zei Maria. Alois snoof. "Dat waardeer ik zeer." Hij keek weer naar Alex. "Maar je zou gewoon moeten doen wat je gezegd wordt! Ik was dood ongerust."

-----------------------------------------------

Chelsea gaapte toen de adrenaline langzaam uit haar systeem verdween. Ze leunde tegen Grell aan.
"Laten we gaan" mompelde ze. Ze had geen energie om boos te zijn.
"Inderdaad! Voor een keer ben ik het met hem eens, Alex, en dat gebeurd alleen als jij iets gevaarlijks doet! Wat dacht je? Ik ben een demon, ik heb een demon, ik kan haar wel opjagen? Er is een reden waarom de meesten zo voorzichtig zijn!" tierde Ciel.

--------------------------------------------------

"Ja, dat dacht ik ja." Alex keek naar haar voeten. "Hm.. nou ik heb in ieder geval IETS goeds gedaan.." "Wat dan?!" Zei Alois. "Voor de eerste keer in jullie bestaan, zijn jullie het met elkaar eens." Alois kon er niets aan doen maar er kwam toch een lach op zijn gezicht die hij weer snel weg werkte. "Niet grappig Lex!" "Hmpf.."

"Misschien wel een aardig idee.." Zei Grell. Hij zag dat Chelsea bijna omviel, dus tilde hij haar op en nam haar mee.

---------------------------------------------------

Chelsea gaapte nog een keer en krulde zich op als een bal. Ze mompelde wat wat op 'dankje' leek voordat ze indoezelde. Alan groette ze voordat hij samen met Eric verdween.

"Alex, het was onverantwoordelijk en gevaarlijk, en zeker niet grappig" zei Ciel koud. "Beloof me dat je nooit meer zo iets doet!"

-----------------------------------------------------

Ze stapte naar Ciel, bracht haar gezicht dicht bij het zijne en ging er langzaam langs tot ze bij zijn oor kwam. "Ik beloof het." Fluisterde ze. Alois rolde met zijn ogen. "Valsspeler..' Mompelde hij zacht. Maria ging naast Sebastian staan. "Wat zag je er leuk uit, daarnet." Zei ze zachtjes met een grijns.

-------------------------------------------------------

Chelsea was aan het loungen op een chaise lounge. Ze beet op haar nagel terwijl ze naar de flatscreen keek. "Ik gok dat het de schoonvader was" mompelde ze. Het geluid stond uit, sinds ze de chaise lounge naar Charlie's kamer gesleept. Ze had de ondertiteling aangezet. Charlie was nog steeds buiten westen maar leek te genezen. Ze wilde niet weten wat Andrew's wondermiddel was, maar ze had een vermoeden. Ze had besloten zich op de serie te focusen zodat ze niet aan andere dingen had te denken. Ze droeg 'comfy' clothes; een grijze joggingbroek, een lila t-shirt. Niet echt charmant, maar comfortable.

Ciel was aan het tikken op zijn laptop, zoals hij al de hele nacht al had gedaan. Sebastian was bezorgd dat hij binnenkort een nieuwe laptop moest kopen. Hij was bezig met de tuin, terwijl hij een oogje op Ciel hield.

--------------------------------------------------------------------

"Ik denk niet dat hij het daar mee eens is Lois..." "Ahwww, toe nou, ik ben je broer!" "Ja.. ik wil het ook wel, maar ik wil graag met Ciel op een lijn zitten. En ik twijfel of hij het daar mee eens is.." "Misschien als je het Empire State Building beklimt ofzo.." Zei hij. Alex grinnikte.

"Nee, het is de jongste dochter, die met het rode haar. Die is verdacht." Zei Grell.

---------------------------------------------------------------------

"Omdat ze rood haar heeft?" vroeg Chelsea spottend. "Het moet wel de schoonvader zijn, want hij heeft een motief, een wapen en geen alibi."
"Het is de zwager" zei Charlie. Hij kwam overeind, terwijl zijn rug kraakte. Zijn gezicht vertrok en hij haalde diep adem. "Wat is er gebeurd?" vroeg hij. Chelsea kwam overeind.
"Hebben we je wakker gemaakt?" vroeg ze bezorgd.

---------------------------------------------------------------------

"De dochter ook." Zei Grell. "Niet veel, maar jij hebt deze toch al gezien??"

"Ik vraag het hem zelf wel." Zei Alois. "Nee, dat doe je niet. Hij is druk bezig." "Tssss." Hij maakte aanstalte om naar Ciel toe te gaan.

---------------------------------------------------------------------

"Ik vroeg naar de reden dat ik hier in een bed lig waar ik nooit in slaap val" zei Charlie terwijl hij zijn ogen sloot. "Ik weet alleen nog dat er iets was..."
"Je bent wakker" zei Andrew terwijl hij de kom met schoon water neerzette. Chelsea porde Grell en sleepte hem mee de kamer uit.
"Laat ze maar even alleeeeeen" gaapte ze. Ze was nog steeds moe. "Laten we wat leuks gaan doen.."


"Zoals?" Zei Grell. Hij hoopte op een woord met een S, maar zou de keuze toch aan Chelsea laten.

Alex wilde op de rug van Alois springen, maar Maria hield haar tegen. "Voorzichtig, my Lady." Zei ze. Alex zuchtte. "What the heck, mag ik dan helemaal NIETS." "Sorry, my Lady. Zal ik hem stoppen?" "Doe maar." Ze pakte Alois bij zijn benen. "What the... Maria, zet me neer!" "Niet schreeuwen, dit is een vrij efficiente, doch pijnloze manier om je tegen te houden." "Claude!" Riep hij. Claude greep Maria bij haar schouders en trok haar weg. "Wel alle!" Zei Maria. Hij zette Alois rustig neer en keerde zich weer tot Maria. "Het is je niet toegestaan zomaar mijn meester aan te raken. Maria Belial." Ze trok haar wenkbrauwen op. "Ik deed niets verkeerd." Ze haalde uit naar Claude's gezicht met haar nagels. "Toch wel." Zei hij en hier na ontstond er een hevig gevecht.
"Kijk nou wat je hebt gedaan!" Zei Alex. "Wat IK heb gedaan? Hoor wie het zegt." "Eg, ehm. Geen stress volle gesprekken, toch?" Alois gromde met een diepe stem. Alex lachte. "Hoe zou het aflopen..?" "Geen idee..." Zei Alois

---------------------------------------------------------------

Chelsea kende die blik. Ze had hem in haar geheugen opgeslagen als 'apocalypse'. Ze zuchtte.
"Geef me tien minuten. Ik moet even het huis uit. Welke auto wil je nemen?" zei ze terwijl ze tegen de muur leunde.

"Wat is hier aan de hand?" vroeg Sebastian terwijl hij de twee demonen uit elkaar haalde. Ciel opende de deur, afgeleid door alle herrie. Hij keek Alois boos aan.
"Wat is hier aan de hand?" vroeg hij.

----------------------------------------------------------------

"Mijne!" Riep Grell vrolijk. Hij glosste zijn lippen en deed zijn haar goed.

"Ik wilde wat vragen, maar dat mocht niet van Alex want je mocht niet gestoord worden en toen wilde Alex springen en dat mocht ook niet dus Maria hield me ondersteboven dat vond ik niet leuk dus ik riep Claude en die schoof haar een beetje ruw opzij en toen gingen ze vechten." "Heel duidelijk Lois. Hij wilde iets stoms doen, maar ik mocht hem niet stoppen. Dus Maria deed het voor me. Toen riep hij Claude en vochten hij en Maria het voor ons uit." Zei Alex. Maria knikte. "Dat dus." Zei ze tegen Sebastian. Ze leunde een beetje tegen hem aan.

-------------------------------------------------------------------

Chelsea haastte zich naar haar kamer. Ze had een kleine gastenkamer moeten laten ombouwen tot een grotere walk-in closet omdat Grell het nodig vond dat ze genoeg kleding had. She did not agree. Ze keek rond en besloot om te gaan voor een groene cashmere dress shirt met een witte blazer, een zwarte spijkerbroek met kleine stiletto's en een fedora. Ze pakte haar tas, en deed snel een paar lenzen in. Ze checkte of ze alle pasjes bij zich had, haar telefoon, een waslijst aan benodigdheden voor haar atelier en een paar andere dingen die ze nog wou kopen voordat ze zich de trap af haastte, naar de garage. Ze stapte in de auto en zuchtte.
"Ik ben er klaar voor."

"Aha" zei Sebastian. Hij had een kleine tic bij zijn oog. Het leek alsof dit huis van iedereen idioten maakte.
"En wat was zo belangerijk dat er een gladiatorgevecht voor mijn studie gehouden moest worden, Alois?" vroeg Ciel ongeduldig.

---------------------------------------------------------------------------

"Heb jij ook eens wat lol. Ik weet dat je dat moeilijk vindt." Zei Alois. "Maar eigenlijk wilde ik je wat vragen." Zei hij.

"Dat zie ik, leuke combi!" Zei Grell vrolijk en hij trok haar snel mee naar zijn auto. Hij reed met grote snelheid weg en zette "It's raining men." op.

---------------------------------------------------------------------------

"Kom binnen" zei Ciel. Hij verdween weer in zijn studie.

"Geleerd van de beste" zei Chelsea. Ze keek naar de boodschappenlijst die zeker wel dertig verschillende kleuren bevatte. Sommige waren omcirkelde.
"Ik moet zeker krijtwit en vermillioenrood hebben. French Bastards hebben wat gejat en op een van mijn uniforms geverfd" mompelde ze. "En karmozijn. En pleisters."

-----------------------------------------------------------------------------

Alois volgde hem en nam plaats. "Dus..."

"We gaan shoppen en jij denkt aan verf..." Grell zuchtte. "Ik ben blijkbaar nog niet klaar met lesgeven." Hij stopte voor de mall. "Jee!" Riep hij.

----------------------------------------------------------------------------

"Dus wat?" vroeg Ciel ongeduldig. Hij tikte met zijn vingers op het bureaublad.

"Ik denk aan verf omdat de grootste zaak in de mall zit!" protesteerde ze. "Besides, ik heb karmozijn nodig voor de vele nuances van je haar!" Ze stapte uit en slingerde tas over haar schouder.

---------------------------------------------------------------------------

"Goed dan, na uitgebreid geshopt te hebben, gaan we wat verf voor je kopen."

"Ik wil de peetvader worden." Zei Alois.

---------------------------------------------------------------------------

"Gah!" zei Chelsea. Ze spotte haar favoriete winkel op de kunstwinkel na en trok Grell richting de coffee-company XXXXXXXXL. Alleen al bij de aanblik bouncde ze op en neer.

"Dat zou ik met Alex moeten bespreken" zei Ciel. Hij had het zien aankomen, maar hij had gemengde gevoelens.

--------------------------------------------------------------------------

Grell greep Chelsea bij haar kraag. "O nee, nee, nee. Wij gaan daar heen." Hij wees naar een reusachtige en zeer dure kledingwinkel. Hij trok haar mee.

Alois trok zijn wenkbrauwen op. Niet eens meteen 'nee'. "Goed, dan bespreken jullie het eerst." Zei hij. Alex ging zitten en zuchtte diep. Ze keek fronsend vooruit. "Is er iets?" Vroeg Maria. "Niks persoonlijks Maria, maar afgzien van jou heb ik niemand om baby spullen mee te kopen." "Is het daar niet een beetje vroeg voor?" "Ja... maar shoppen enzo van te voren is heel belangrijk ter voorbereiding. Heb ik gelezen." Maria ging naast haar zitten en legde haar hand op haar schouder. "Het komt wel goed." Zei ze zacht. Alex draaide zich om en keek haar glimlachend aan.

------------------------------------------------------------------------------

"Neeeeeee" riep Chelsea terwijl ze hem smekend aankeek. "Een cuppa! Please?" Ze klemde zich aan zijn arm vast. "Ik moet koffie! Find your humanity!"

"Was er nog wat anders?" vroeg Ciel.

------------------------------------------------------------------------------

"Nee. Dat was het. So.. I'm off! Bye." Zei Alois en hij ging.

"Zullen wij dan samen gaan, my Lady?" Vroeg Maria. "Ja.. is goed." Ze gingen naar de gewone auto, stapten in en reden weg.

"Goed, ga jij koffie halen, ga ik even kijken in die winkel daar." Hij wees een beetje vaagjes en afwezig in de richting van de speelgoed winkel waar hij heen moest.

------------------------------------------------------------------------------

Chelsea knikte en haalde een extra large beker met koffie. Ze ging op een krukje zitten en staarde afwezig naar de fontein in het midden van de mall.
'Ask your friends.'
'Zou je je moeder laten vermoorden, miss L?' Ze beet op haar lip en dacht na, haar wang in de palm van haar hand terwijl ze naar het water keek. Ze keek even ongerust om zich heen, en blikte toen op de winkel waar Grell naar gewezen had. Ze fronste maar wachtte geduldig op hem. Ze had zo haar eigen problemen....Ze hapte naar adem toen ze zich wat realiseerde.

----------------------------------------------------------------------------------

Grell keek rond in de speelgoed winkel.

Alex kwam binnen met Maria. Ze gingen naar de speelgoed winkel en wandelde wat langs de schappen.

-----------------------------------------------------------------------------------

Chelsea dronk snel haar koffie op en haastte zich de winkel in. Ze vond Grell al gauw -hij was quite visible vanwege al het rood- en tikte hem op zijn schouder.
"Wat doe je hier?" vroeg ze. "Zoek je neppistool voor James Bond ofzo? Een nieuwe lightsaber?"

----------------------------------------------------------------------------

"O, he, Chelsea... ehmm, ik koop een soort van cadeau voor een ehh vriend van me.. Eh, ja voor Ronald ja." De verkoopster kwam naar hem toe. "Is dit de rammelaar die u zoch?" Vroeg ze. Hij schudde nee, de verkoopster ging weg. "Oke... het is niet voor Ronald..."

Alex hoorde de stemmen al. Ze was doodstil.

"Tenzij je een late een aprilgrap doet" mompelde ze. "Wist jij het?" vroeg ze. Ze keek hem niet aan maar keek juist naar fake-porceleinen pop in de schappen. "Ik had er zo een. Voor drie minuten, tot mijn 'vader' hem kapot gooide."

------------------------------------------------------------------------

"Heel kort voor jou, het was niet echt het geweldigste moment om het je te vertellen.." Hij was erg blij dat ze niet meer vroeg waarom hij in deze winkel was. Toen viel zijn oog op een leuke kleine knuffel. Hij staarde er naar.

-----------------------------------------------------------------------

"Ik ben niet boos. Ik vind het alleen jammer dat ik haar niet heb kunnen doden. Deze Ethel...er is iets, waarom ze me dood wil hebben. Ik weet niet waarom...maar ze is in the league met een bepaalde engel" zei ze. Ze pakte een doos met zo'n pop en klemde hem onder haar arm.
"Moet jij nog iets hebben, hier, of moeten we door?"

------------------------------------------------------------------------

Grell pakte de kleine knuffel vast. "Deze."

--------------------------------------------------------------------

"Waarom zo'n knuffel, Grell? Er zit geen spatje rood op..." zei Chelsea terwijl ze hem bekeek. Ze pakte snel nog wat outfits voor de pop die ze had gekozen en glimlachte terwijl ze aan iets leuks leek te denken. Toen betrok haar gezicht weer en beet ze op haar lip.

----------------------------------------------------------------------

Grell zuchtte. "Nou, eigenlijk is het voor- AU!" Er vielen ineens spullen op Grells hoofd. "Huh??"
Maria keek Alex verbaasd aan. Alex keek haar radeloos aan. "Foutje." Zei ze geluidloos. Ze had net iets te enthousiast mee zitten luisteren.. Ze wilde niet dat Grell het vertelde.

---------------------------------------------------------------------

Chelsea fronste terwijl ze een paar knuffel uit de weg schoof. Ze zag een bekend gezicht en zei: "Aha." Ze schoof ze weer terug en keek om het hoekje terwijl ze niks zei, de pop en de kleding nog steeds in haar armen.

---------------------------------------------------------------------

Nu ze toch was gespot maakte het niet meer uit. "Oeps sorry Grell." Zei ze. "Alex?" Ze klom over het schap heen, zonder iets te laten vallen en kwam naast Grell neer. "Zomaar over schappen heen klimmen hm?" Alex keek hem boos aan. "O nee, jij was goed bezig. Lekker subtiel hoor Grell." Ze stonden tegen elkaar te mopperen. "Nou, ik ga maar... Door mijn aanwezigheid wordt de stemming toch niet beter ofzo..."

------------------------------------------------------------------------

"Nee, ik ga al. Ik moet toch naar de winkel voor verf" zei Chelsea terwijl ze Alex passeerde richting de kassa. Ze draaide zich om. "En Alex....gefeliciteerd." Ze haastte zich uit de winkel met de pop en kleding in the tas, tot ze omgeven was door de vertrouwde geuren van verf en potlood. Ze ging lusteloos haar lijst af.

-------------------------------------------------------------------------

Alex schopte tegen de vloer. "Wat?" "Ik hoop dat iedereen dood valt." Zei Alex ze liep weg. "Nou zeg.. waarom dat nou weer." Alex liep kwaad door het winkel centrum. Iemand bood haar een folder aan, ze gooide hem zo hard terug dat de arme man over zijn kraampje heen viel. Ze stampte nu rond, en zette een van haar hakken een keer zo hard in de grond dat er een gat ontstond. Zachtjes was er een diep grommend geluid te horen als ze voorbij liep. Ze ging het dames toilet in en ging een hokje in. Kwaad zette ze haar nagels in de muur waar vervolgens diepe scheuren in zaten. De andere vrouwen verlieten de ruimte vanwege het zware, grommende, dierlijke geluid dat ze hoorden. Ze wist niet precies waarom, maar ze was nu echt heel kwaad.

---------------------------------------------------------------------------

Chelsea was net uit de winkel gekomen toen ze Alex voorbij zag stompen. Ze volgde geruisloos de toiletten in waar ze op het aanrecht met wasbakken ging zitten en met haar voeten zwaaide. Ze haalde diep adem.
"Ik denk dat een bedank op zijn plaats is...voor het helpen en alles van de jaren daarvoor, denk. Charlie...he's fine. Zei Andrew dan. Owl ook, maar hij was nauwelijks gewond...Alex.." Ze wou nog wat zeggen maar zuchtte en keek naar haar spiegelbeeld.

-----------------------------------------------------------------------------

Nu kwam er een soort van walvis geluid uit het wc hokje. En een heleboel tranen.. En een paar rare uithalen waar Chelsea, graag gedaan, ellende en nou! in te herkennen waren. De rest, al was het nog zo mooi of vriendelijk bedoeld, was niet verstaanbaar.

-------------------------------------------------------------------------

"Ik wilde alleen maar verkondigen dat je beter je voorzichtig kan zijn" mompelde Chelsea voor ze op de grond sprong. Ze rekte zich uit en splashte wat water in haar gezicht. De op twee na jongste reaper staarde nog even naar haar spiegelbeeld.

----------------------------------------------------------------------------

Alex kwam uit het hokje en de tranen stroomde over haar wangen. "I---- IIIIIIIIII" Huilde ze. "I-ik w-w-w-w-wilde alleeheeeheeeeen maar sssss-s-s-sssssshoppen." Ze huilde heel erg hard. "E-en n-n-n-n-nu d-d-d-iiiiiiiiit."

----------------------------------------------------------------------------

"Hey, ik ging alleen met Grell mee!" protesteerde Chelsea. "Voor hetzelf- laat maar, alleen Grell shopt." Ze keek een beetje ongemakkelijk; ze kon nooit zo goed tegen huilende personen. Ze was stil en deed een pluk haar achter haar oor.

---------------------------------------------------------------------------------

"E-e-en dan jij nog! W-w-waat mm-m-m-m-moet i-ik nou? Zwanger z-z-zonder enige vriendin om m-m-me te steunen! Wa-wa-wa-want G-g-grell i-isssss b-b-b-bij jj-j-jou."
---------------------------------------------------------------------------------

"En dan noemen ze mij irrationeel" mompelde ze. "Look, ik heb verkeerde dingen gezegt en gedaan, maar dat is nou eenmaal apparently mijn specialiteit. Zit blijkbaar in de genen, ofzo. Gister was...hectisch, to say the least. En ik had meer de tijd moeten nemen om sorry te zeggen en minder hard reageren, maar Charlie...Charlie ging er bijna aan. Dankzij mij. Ik ben een soort risk-zone momenteel..." Ze merkte dat ze weer aan het ratelen was. Ze zuchtte en haalde diep adem. "Het spijt me, 'kay?"

--------------------------------------------------------------------------------

Alex snikte zachtjes. "Goed." Kwam er zachtjes uit. "Ik vergeef je. Maar ik blijf kwaad. En aangezien ik net het winkelcentrum heb verwoest moet je je geen zorgen maken over mijn irrationaliteit."

------------------------------------------------------------------------------

"Seriously? Je maakt je zorgen over dit winkelcentrum? Er zijn er zo veel in London. Gewoon een kwestie van wegslippen. Ik bedoel, ik gok dat we ook nooit meer in de bar van gister mogen komen. De rekening moet enorm geweest zijn, wegens James' drankje. Chelsea, stop rambling" zei ze uiteindelijk tegen zichzelf. "Droog je tranen, ik gok dat Grell op ons wacht. En ik wil nog meer koffie. Het is de laatste keer dat ik hier kom..En daarna kom jij met Alois en Ciel naar Lingersheen Manor op ziekenbezoek voor Charlie. Ik zit in mijn atelier, over mij hoef je je geen zorgen te maken dat ik problemen veroorzaak. Goed?"

-----------------------------------------------------------------------------------

Alex was weer rustig. "Ik bedoel dat als je ziet dat ik de neiging heb om een winkelcentrum te vernietigen en mensen heen en weer te gooien, zonder enige reden, je er niet heel veel zorgen over hoeft te maken als ik me irrationeel tegenouver jou gedraag. Want klaarblijkelijk gedraag ik me zo tegen iedereen." Ze begon een beetje op de vloer te krassen met haal nagels. Wat voor verwijderin van en stukje van de vloer zorgde.

"Ik zit er aan vast, bij jou is het tijdelijk" wierp Chelsea tegen. Ze deed haar fedora af, fatsoeneerde haar haar en zette hem weer terug. "Ik moet nu even koffie halen. Wil jij misschien wat?" vroeg ze. "Oh wacht, domme vraag. Ik wil het antwoord niet eens weten. Ben zo terug." Ze haastte zich uit de toiletten, naar de coffee company, waar ze hetzelfde als daar net bestelde.

- - - - - - - - - - - - - - - -

Alex kauwde op het witte gesteente.

------------------------------

Chelsea opende de deur en fronste. Ze haastte zich snel naar Grell.
"Beet jij als klein kind op inanimate objects?" vroeg ze gehaast. "Zo ja, hoe werd dat opgelost?"

-----------------------------

"Hmmm.. ik heb en keer een hapje uit een bank genomen ja... Maar dat los je niet op, dat gaat vanzelf over. Hoezo?" Vroeg Grell.

Ondertussen was er een hele wasbak verdwenen.

~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~ ~

Chelsea sleurde hem mee en duwde hem de toiletten in, en ging achter hem naar binnen.
"Help. Dit is niet gezond, right?" Ze keek over zich schouder naar Alex.

----------------------------------------------------

"Voor mensen zeer zeker niet, maarja, Alex verteert steen net zo goed als bijvoorbeeld druiven. Beide is het iets dat ze niet hoort te eten. Maar Charlie eet al jaren appels, en met hem gaat het prima. Alex hoe voel je je?" "Uitstekend eigenlijk, ik heb nog noit eerder steen tot stof vermaald.. het geeft een voldaan gevoel." "Hmm.. interessant. Was je van plan de rest ook op te eten?" "Nee.. ik ben wel klaar zo.." "Nou dat is mooi dan, dan hebben we geen probleem, laten we gaan."

------------------------------------------------------

"Prima. Scheelt weer beenruimte voor mij!" De meeste dagen dat ze gingen shoppen betekende het dat Chelsea niet tot geen beenruimte meer had -tenzij ze zelf reed- en dat ze in kleermakerszit zat. "Je komt toch wel langs voor Charlie? Dat zou hij echt leuk vinden. Het gaat echt goed met hem; hij zat vandaag al te veraden wie de dader was in NCIS LA."

"Ja, ik kom wel langs. Maar ik weet niet wie er nog meer mee komt.." Zei Alex. "Is Alois no steeds kwaad?" "Ja.. die is dan ook wat minder in de war dan ik." Grell grinnikte.

TIMESKIP

"Nee." "Echt niet?" "Nee, ga maar alleen." "Is goed." Zei Alex. "O.. en Lex.." "Ja?" "Probeer het vandaag onder de tien te houden. Die verdwijningen gan opvallen. Zo kan je het toch beter bij sanitair houden." "Kon dat maar." Zei Alex en ze ging naar buiten.

----------------------------------------------------------

"Hey dude, no no no no, uhuhuuu" zong Chelsea terwijl ze druk bezig was met verf. Ze had een oude blousse -gestolen van Grell- aangetrokken die tot over haar knieeen rijkte. Ze was bezig met het verven van een groepsportret. Er zat verf op de oude blousse, in haar haar, op haar benen. Ze tuitte haar lippen.
"Waarom hebben ze zulke lastige ogen?" mompelde ze tegen zichzelf voordat ze weer meezong. Ze stapte terug en glimlachte trots. Ze wreef wat verf uit haar gezicht. "Hey dude, I do what I can, why do you treat me like a woman when I feel like a man?"

"Wat is ze in godsnaam aan het doen?" vroeg Charlie. Hij was verboden zijn bed uit te komen, en was aan het kaarten met Owl en Grell. "Het klinkt alsof ze een olifant slacht." Zijn haar zat door de war en er lag rommel rond zijn bedsidetable. "Tien laat je kaarten zien" merkte hij terloops op. Hij had zich al de hele tijd verveeld.



"Ze 'zingt'.." Zei Grell.

Alex zag Ciel. "Ga je mee?" Vroeg ze.

*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*-*

"Een olifant die geslacht word, dus" zei Charlie. "Ik wil nog steeds je kaarten zien, Mangisvrucht. Waarom is ze in een goed humeur? Jullie vertellen me niks!" klaagde hij. Hij was steeds meer de oude geworden.

"Er zal toch iemand mee moeten" zei hij, terwijl hij haar zijn arm aanbood.

-------------------------------------------------------------------------------------------------

Ze glimlachte en pakte zijn arm. Ze zoende hem, eerst op zijn wang en daarna in zijn nek. Ze snoof zijn vertrouwde geur op.

"Hier." Zei Grell en hij toonde zijn kaarten.

------------------------------------------------------------------------------------------------

"Ha, ik ga winnen" zei Charlie zelfverzekerd terwijl hij een paar kaarten oplegde. Owl legde ook wat kaarten op en Charlie keek wat beteuterd.

"Laten we dan maar gaan" zei een wat unnervede Ciel en hij nam haar mee naar de limo.
-----------------------------------------------------------------------------------------------

Alex giecheld en stapte in. Ze keek naar Ciel, met een vreemde glans in haar ogen. De blik leek hongerig, maar niet exact.

Grell legde ook wat kaarten op. "Dat zeg je altijd."

%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%%

"En je wint nooit."
"Houd je kop en rot op, Andrew" zei Charlie, ookal was de toon minder bitter dan normaal. Andrew glimlachte en zette de schaal met appels neer, veegde zijn handen af en verdween weer.
"Wij zijn uit" zei Owl terwijl hij een zeven neerlegde, afklopte en vervolgens een drie. Ondertussen ging Chelsea door met luidkeels zingen.

"We zijn er" zei Ciel, die blij was dat hij even uit de limo kon. Hij deed de deur voor haar open en hielp haar met uitstappen. Andrew deed de deur al open met een buiging.

$_$$_$$_$_$_$$_$$_$$_$$_$$_$$_$$_$$_$$_$

Alex keek Ciel lief aan. Ze groette Andrew en liep naar binnen, ze volgde het stem geluid. Ze kwam de kamer binnen. "Hoi jongens." Zei ze. Ze liep naar Charlie. Ze duwde een envelop in zijn handen. Daar in zat een eigendomsakte voor een gigantische appelboomgaard.

%_%%_%%_%%_%%_%%_%%_%%_%

"Eh, bedankt?" zei Charlie.
"Hallo, zeggen wij" zei Owl terwijl hij opkeek. Hij glimlachte. Er zat een hechting langs zijn rechteroog. Charlie scheurde de envelop open met zijn nagels en bekeek het. Zijn ogen waren groot.
"Dankje Alex!" zei hij. Ciel blijf op de achtergrond. "Waar is Alois?" vroeg hij fronsend. Hij pakte een appel van de schaal.
"Ik moet vaker bijna doodgaan, als ik zo verwent word dan!" merkte hij op.

Ondertussen ging Chelsea door met zingen. "Will I ever see the pleasure that will never end, hidden in a mystifying step-desiring send? Mesmerise by fireflies are falling through the flames. If I wait I'll be to late to holler out your naaaaa-haaaa-aaamee. Aaa-haaa-aaa."

+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+

"Alois.. wil liever niet bij Chelsea in de buurt zijn.. Hij is nog steeds kwaad, al zou hij je wel graag willen zien, hij komt niet."

-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-+-

"Pity" mompelde Charlie. "Wanneer gaan die twee het nou eens oplossen? Noujah, beggars can't be pickers, right?" Hij glimlachte en rekte zich uit. Andrew kwam met een ingepakt cadeau naar beneden. Het was een middelgroot schilderij, uitgepakt. Op het schilderij stonden de ietwat jongere Ciel, Alois, Alex, een heel wat jongere Chelsea en Grell, aan tafel. Het was het diner waar Ciel met behulp van een slimme deal de hulp van Grell had gekregen bij de Phillis&Phillis zaak. Andrew haalde de lap weg om het te tonen.
"M'lady Lingersheen vraagt U dit te accepteren als verzoeningsgeschenk. Het is vers van de ezel."

"Hij is echt heel mooi." Zei Alex. "Ik wil hem graag." Ze keek naar Ciel.

Alois keek tv.

----------------------------------------------------------------

"M'lady zal daar blij mee zijn" zei Andrew. Hij bedekte het weer met het doek en verdween uit de kamer.
"Doen jullie mee?" vroeg Charlie. "Aangezien ik dan nog meer mensen heb om in te maken." Er klonk een bons van boven toen Chelsea geprobeerd had om een te groot doek op een schildersezel voor op een tafel te zetten. Charlie rolde met zijn ogen.
"Ik zou een moord doen om op te mogen staan" mompelde hij.

---------------------------------------------------------------

"Ciel, wil je meedoen?" Vroeg Alex.

"Uit!" Riep Grell blij.

---------------------------------------------------------------

"Is goed" zei Ciel en hij ging zitten. "Wat spelen we?" vroeg hij. Charlie snoof en legde zijn laatste kaarten neer.
"IK zweer dat jullie valsspelen. Zeker tegen mij, allemaal!"

---------------------------------------------------------------

"Wat denken jullie van pokeren?" Vroeg Ronald die in de deur opening stond. Grell lachte. "Nog steeds James Bond aan het spelen?" "Ik doe niet aan spelletjes." Zei Ronald, hij kwam er bij zitten en deelde de kaarten. "En Charlie, hoe gaat het?"

-------------------------------------------------------------

Charlie keek op en glimlachte.
"Oh hi Ronald" zei hij. "Het gaat goed. Ik kan vast wel weer lopen, dus ik denk dat het goed gaat." Hij pakte nog een appel en beet er in.
"Hallo Ronald" groette Ciel.

---------------------------------------------------------------

"Hoi Ronald." Zei Alex. Ze legde een pest kaart op. "Vijf kaarte pakken."

---------------------------------------------------------------

"Tien kaarten pakken" zei Charlie terwijl hij nog een joker oplegde. "Is er nog iets gebeurd in het land buiten het land van mijn kamer?" vroeg hij. Owl zweeg.

---------------------------------------------------------------

"Twaalf kaarten pakken." Zei Grell. "Nou, behalve dat Alex een winkel centrum heeft gesloopt...niet veel." "Dat was een ongeluk!" "Ja... soort van.."

---------------------------------------------------------------

Charlie keek ongelovig. "Wat? Waarom nou weer?" vroeg hij verbaasd.
"Veertien kaarten pakken" zei Ciel.

----------------------------------------------------------------

"Negentien kaarten pakken." Zei Ronald. Grell grinnikte. "Mood swings."

-----------------------------------------------------------------

"Mood swings waarvan?" vroeg Charlie. Hij volgde het spel met zijn ogen.
"Wij zeggen een-en-twintig kaarten pakken" zei Owl.

Ondertussen had Chelsea zich omgekleed; een fel limoengroene spijkerbroek met zwarte hakken en een witte singlet en een hemelsblauwe bolero. Er zat nog steeds verf in haar haar terwijl ze de trap af liep. Er zat ook nog een grote veeg onder haar oog. Ze keek even Charlie's kamer in.

------------------------------------------------------------------

"No way!" Zei Alex. Ze pakte eenentwintig kaarten. Ze legde een aas op. "Ha! Eentje doordraaien!" Ze schoof de eenentwintig kaarten naar Charlie. "Weet je het nog niet?" Vroeg Alex.

--------------------------------------------------------------------

Charlie haalde zijn wenkbrauwen op. "Wat de heck?" vroeg hij. Owl boog zich naar hem toe en legde het hem uit. Charlie fronste en legde ook een aas op. "En wat weet ik nog niet?"
Chelsea liep verder, de trap af, waar ze Alan en Eric tegen kwam. Eric groette haar en liep naar boven.
"Lukt het?" vroeg hij terwijl hij tegen de deuropening leunde.

------------------------------------------------------------------
"Nou, dat ik een kind krijg." Zei Alex. Het spel ging door. "Wel aardig." Zei Grell.

------------------------------------------------------------------

Charlie dropte zijn kaarten. "Krijg je een kind? Wat?"
"Charlie" zei Ciel, "ze is zwanger."
Eric lachte. "Hoe lang gaat het nog duren? Zou ik volgend potje mee kunnen doen?" vroeg hij.

"Dus, in principe wil je ze uitlokken en vermoorden?"
"Jep, in principe."
"Ben je gestoord?"
"Jep."

-----------------------------------------------------------------

"Denk het wel.." Zei Alex. "Ciel..?"

------------------------------------------------------------------

''Ja?" vroeg Ciel.

---------------------------------------------------------------------

"Dat over Alois, wat denk jij?"

------------------------------------------------------------------

"Ik weet het niet, maar nu is niet echt moment om het te bespreken" zei Ciel.

TIMESKIP

Een maand later liep Chelsea door de stad. Ze kwam net uit haar shift en had ergens een aarbei-banaan smoothie gehaald. Ze had haar blazer uitgedaan en over haar arm gehangen. Ze liep door de winkelstraat heen en bleef af en toe bij een etalage staan. Ze wist dat Grell binnenkort jarig was en wou het perfect cadeau voor hem vinden.

-------------------------------------------------------------------
Alois liep doelloos rond door de winkelstraat. Alex had hem een lijstje mee gegeven, met spullen die hij moest kopen. Hij zuchtte en liep door.

--------------------------------------------------------------------

Chelsea zette haar nieuwe zwarte fedora recht op haar hoofd. Ze had er allerlei accesoires opgeplakt en genaaid, en was er erg trots op. Ze lette even niet op en botste tegen iemand aan.
"Oh par..don. Alois?"

--------------------------------------------------------------------

Alois keek op. Ohw.. Chelsea.. Jij hier.." Zei hij. Hij keek nog steeds een beetje nors.

---------------------------------------------------------------------

"Ja, ook ik moet eens naar de winkel" zei ze nogal onhandig. "Hoe...hoe gaat het met je zus?"